Cechowe podejście do osobowości

Podstawowe tendencje – CECHY:
Ogólne potencjalności i dyspozycje, uwarunkowania biologiczne niezależne od wpływów środowiskowych;
„cechy osobowości wyrażają raczej biologię człowieka, niż są produktami doświadczeń życiowych, rozwój podstawowych tendencji pozostaje pod niewielkim, jeśli w ogóle, wpływem środowiska”

W ciągu życia jednostki, cechy wywierają wpływ na charakterystyczne przystosowania (Umiejętności, nawyki, przekonania, postawy, role)  i koncepcję siebie. Cechy jako dyspozycje mają charakter akontekstowy (np.:temperament) charakterystyczne przystosowania. Obejmują dążenia osobiste, zadania życiowe, mechanizmy obronne, strategie radzenia sobie, uzdolnienia specjalne i zainteresowania, wartości

Unikalność jednostki, Teoria cech – W. Allport (cechy indywidualne)
Osobowość jest dynamiczną organizacją w jednostce tych systemów psycho-fizycznych, które determinują jej specyficzne przystosowanie do jej środowiska

Cecha – każdy wyróżniający się rys osobowości
  • zgeneralizowania struktura neuropsychiczna
  • jest czynnikiem przyczynowym w zachowaniu
  • poznawalna przez obserwację zachowania
  • obejmuje wiele funkcjonalnie równoważnych bodźców
  • odpowiada za spójność zachowania

Cechy indywidualne (dyspozycyjne), mają charakter jakościowy. Dzielą się na:
  • kardynalne (dominujące) – pojedyncza cecha, ujawniająca się niemalże w każdym zachowaniu
  • centralne – wysoce specyficzne
  • wtórne

Cechy wspólne: stałe, bipolarne, addytywne, niezależne, ujmują różnice indywidualne
Intencje: łączą biologiczną energię z syste­mem znaczeń osobistych. Jako indywidualne odniesienia do świata mają określony cel i implikują aktywność zmierzającą do zmiany wewnętrznej (przebudowywania siebie), zewnętrznej (wprowadzenia zmian w środowi­sku) albo relacji między sobą a światem (np. chęć usamodzielnienia się). Należą do cech in­dywidualnych i mogą oddziaływać na inne predyspozycje behawioralne.

W skład osobowości - obok nawyków, cech czy popędów, z którymi nie musimy nawiązywać specjalnych uczuć, ani nie musimy się identyfikować – wchodzą również pewne właściwości, które identyfikujemy jako osobiste. współtworzące naszą tożsamość (do nich właśnie należą intencje). Taki charakter mogą mieć też nasze świadome dążenia i plany.

Czynnikowa teoria cech R. B. Cattella
„osobowość jest tym, co pozwala przewidzieć, co dana osoba zrobi w danej sytuacji"
Stałość - lub względna stałość osobowości - wynika z faktu, iż tworzą ją cechy.

C e c h a jest strukturą psychiczną, wy­wnioskowaną z obserwowanego zachowania, służy wyjaśnianiu regularności i spójności zachowania.

Powierzchniowe – reprezentowane przez jawne zmienne
Źródłowe - uzyskuje się w drodze analizy czynnikowej
Ze względu na pochodzenie dzielimy cechy na: konstytucjonalne i środowiskowe.

Ze względu na rodzaj cechy dzielą się na:
temperamentalne - odpowiadają na pytanie "jak?" i wiążą się z wrodzo­nymi aspektami zachowania, jak szybkość reakcji, energia czy wrażliwość emocjonalna
dynamiczne - odpowiadają na pytanie "dlaczego X coś robi?" i wiążą się z pobudzeniem do działania zmierzającego w pewnym celu;
zdolnościowe - odpowiadają na pytanie „w jakim stopni i jak szybko X może coś wykonać?”

Cattell reprezentuje ilościowe podejście w psychologii osobowości. Przyj­muje możliwość pomiaru cech powierzchniowych i źródłowych. Zakłada, że istnieją trzy drogi poznawania osobowości i w związku z tym trzy rodzaje danych:
• dane typu Q (od questionnaire) - samoobserwacyjne, to dane pochodzące z samooceny;
• dane typu L (od life) - obserwacyjne, to dane pochodzące z ocen obser­watorów, np. liczba kłótni w ciągu tygodnia, liczba osób, z którymi osoba obserwowana nawiązała kontakt,

Trzyczynnikowa  teoria H. J. Eysenca PEN – cechy jako uwarunkowania biologiczne
Osobowość stanowi względnie trwałą organizację charakteru, temperamentu, intelektu i wła­ściwości fizycznych, które determinują specyficzne spo­soby przystosowania się do otoczenia

C e c h a jest względnie stałą dyspozycją, a z punktu widzenia psychometrycz­nego ".
P- psychotyczność
E- ekstrawersja
N- neurotyczność

Teoria Wielkiej Piątki – Pięcioczynnikowy Model Osobowości
Ekstrawersja : obejmuje ilość Sumienność intensywność interakcji międzyosobowych
Ugodowość: jakość relacji od współczucia po antagonizm myślach, uczuciach i działaniu
Sumienność: organizacja, wytrwałość, motywacja działań celowych
Neurotyczność: niestabilność emocjonalna, dyskomfort, nieadaptacyjn reakcja na stres
Otwartość na doświadczenia : poszukiwanie nowych doświadczeń